Over glimwormen en geysers

Na ons bezoek aan Russell stond een behoorlijke autorit op het programma. In het begin kwamen we nog langs twee interessante pleeken. Eerst toiletten gemaakt door Hundertwasser, een Oostenrijkse schilder/kunstenaar, waar we in Wenen ook al een huizenblok van hadden gezien. Erg apart, maar wel mooie wc's. En dat ergens ver weg en afgelegen in NZ. Daarna kwamen we langs een grot. En hiër was wat bijzonders te zien. Glimwormen. Dit zijn kleine wormpjes die in een soort buisje leven en aan de wand van een muur of grot vast zitten. Niets bijzonders zou je zeggen, maar het rare is dat deze beestjes licht geven als ze honger hebben. En omdat ze met velen zijn zie je alemaal licjtpuntjes in de grotten, alsof je naar het heelal kijkt in een donkere nacht. Na elf maanden worden deze wormpjes muggen. Ze hebben dan 3 dagen te leven om zich voort te planten. Ze hebben namelijk geen mond, en kunnen dus ook niet meer eten.
Hierna flink doorgereden naar Coromandel. Een mooi schiereiland met mooie stranden en beboste heuvels. Veel mooie uitzichtpunten op de wegen hier. En heel veel bochten, soms ben je wel een kwatier alleen maar bochten aan het draaien. We zijn hier maar kort, want de volgende dag reizen we verder naar het zuiden, naar Rotorua.
Dit is wel een heel bijzondere plaata. Je ruikt het al als je aan komt rijden. Een rotte eieren geur. De aarde borrelt en rookt hier continu en overal. Vulkanisch erg actief. Op allerlei plaatsen zie je pooltjes waar water borrelt, of modder. En dat in verschillende kleuren, veel geel met zwavel. Dat zorgt ook voor de aparte geur. Hier naar een park geweest waar dit allemaal perfect te zien is. Daar is ook een veyser, de Lady Grey geyser. Om 10:15 spuwt ze water tot zo'n 20 meter hoog. We zitten keurig op tijd klaar om dit verschijnsel te aanschouwen. Maar zoals een echte vrouw betaamt, ze is wat te laat. En ze wordt een handje geholpen door iemand dië er wat zeep ingooit. Tja, het is natuurlijk ook een touristische attractie, en dat gaat niet samen met de onvoorspelbaarheid van de natuur. Het resultaat is wel de moeite waard.
Later in de avond nog naar een show van Maori's geweest. Dit was een programmapunt van Hilde. Eerst kwam er een kano met een tiental half naakte maori's langs (was dat soms de reden dat Hilde hier graag naar toe ging). Daarna lieten ze zien hoe ze hanggi maakten, hun eten. Vervolgens nog een show met een wel mooi uitgevoerde Haku. De eerste Europeanen die hier kwamen moeten toch raar hebben opgekeken als de Maori's dit uitvoerden. Daarna hebben we opgegeten wat er met de hanggi werd gemaakt, en zijn we weer naar ons hotel gevoerd.
Volgende deelmvan de reis gaan we naar de kust/strand en wijngebied. En natuurlijk de kerstdagen, in de zimerse warmte.