Gekleurde bergen

We hebben een dag de tijd om Salta te bezoeken. Ook wel Salta la Linda genoemd, Salta de mooie ( echt waar zusje). Er staan inderdaad mooie gebouwen, maar het is wel een beetje zoeken. Met een kabelbaan gaan we naar boven, daar hebben we mooi uitzicht over de stad. Opeens krijgen we een berichtje van een geocacher. Die heeft hadden we eerder met een berichtje geholpen, en ze zag nu dat we net voor haar een cache gevonden hadden. Of we samen iets willen drinken. We spreken af rond het centrale plein. Ze blijkt uit Australië te komen en een jaar door Zuid Amerika te reizen. En onderweg wat caches te zoeken.

De volgende dag gaan we weer door de bergen rijden, verder naar het noorden. We overnachten in Tilcara. Hier zien we voor het eerst lama op het menu en dat smaakt ons. We maken 's ochtends een mooie trekking naar Garganta del Diablo, de keel van de duivel. Een fikse klim, tussen de cactussen door, maar beloond met mooie uitzichten en een waterval. 's Middags rijden we naar Purmamarca. Dit plaatsje staat bekend om zijn zevenkleurige bergen. Ook hier verbaasd de natuur ons weer. Ziet er bizar mooi uit. Ook hier lopen we een mooi rondje, dwars door de gekleurde bergen. En koopt Hilde eindelijk haar cactus souvenir.

Ook de volgende dag zijn we nog in Tilcara. In de ochtend bekijken we wat oude overblijfselen van Inca huizen en een museumpje. In de middag rijden we naar Humahuaca, hier beloven ze ons bergen met 14 kleuren. Onderweg passeren we nog de Steenbokkeerkring. Vanuit Humahuaca moeten we nog 25km onverhard, en belangrijker stijgen naar ruim 4300 meter. Gelukkig houdt ons autootje het. Het blijkt echt letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt te zijn. Of het echt 14 verschillende kleuren zijn kunnen we niet helemaal vaststellen, maar het ziet er bizar indrukwekkend uit. Terug in het hotel leveren we de autosleutels in. Morgen met de bus naar San Pedro de Atacama in Chili, voor het laatste deel van onze reis.