Woestijn, geisers en zoutvlaktes

Het laatste deel van de reis voert ons naar Chili. Een lange busrit van ruim 9 uur staat ons te wachten. We stappen in Purmamarca (van de 7-kleurige bergen) op de bus. Het eerste deel gaat steil omhoog, veel bochten, door een mooi berglandschap. Daarna een stuk over een zoutvlakte. Apart, erg wit. Wel jammer dat we geen stops hebben hier. Na een 4 uur bereiken we de grens. Een heel gedoe, meerdere keren in de rij en onze bagage wordt onderstebiven gekeerd. Hilde moet helaas haar cactushout inleveren, mag niet de grens over. Al bij al duurt het twee en een half uur voor we weer verder gaan. Het landschap wordt nog droger en aan het begin van de avond arriveren we in San Pedro. Een stoffig plaatsje, gericht op toerisme en vol met hostels en touroperators. We zoeken snel iets te eten, en proberen redelijk op tijd te gaan slapen.

De volgende dag gaat de wekker om 4 uur! We worden om half 5 opgepikt voor een tour naar de geisers van Tatia. Twee uur in het donker hobbelen in een busje, en net voor het licht wordt zijn we er. Hier is een vlakte met wel 86 actieve geisers. Sommigen komen een centimeter of 20 hoog, andere meerdere meters. We lopen door het landschap en kijken onze ogen uit, terwijl het langzaam licht wordt. Op de terugweg zien we nog verschillende dieren: guanaco's, alpaca's, lama's en flamingo's. Rond het middaguur zijn we weer terug. Even rusten, want later in de middag staat een tweede excursie op het programma. Naar de vallei van de maan. Erg origineel zijn ze niet met namen hier, want die hadden we ook al in Argentinië. Weer veel vreemd gevormde rotsen, meer zand, en een witachtige kleur op de rotsen en grond van een neerslag van mineralen en zout. Toch weer heel anders dan wat we eerder gezien hebben. We sluiten af met een zonsondergang.

De volgende dag mogen we tot half 7 uitslapen. Weer een excursie. Meer de woestijn in. De Atacama woestijn is de droogste plek op aarde. Daarom ook verschillende sterrenwachten hier, we rijden er langs een. We bezoeken een aantal mooie meren met flamingo's, en wat zoutafzettingen. We ontbijten precies op de steenbokkeerkring. Om uiteindelijk te eindigen bij Pietras Rojas. Zoals de naam al zegt, rode rotsen. Die aan een zoutmeer liggen. Een beeldschoon plaatje. Aan het eind van de middag weer terug, nog net tijd voor een duik in het zwembad. En we sluiten de uitstap naar Chili af met een lekker diner.

Dan begint eigenlijk al onze lange terugreis. Een hele dag op de bus terug naar Salta. Het gaat iets sneller bij de grens deze keer, maar we zijn toch 12 uur onderweg. Gelukkig eten ze laat in Argentinië en is het geen probleem om om half tien nog een restaurant te vinden. En het weer is goed, we zitten lekker buiten. Weer op tijd opstaan, want we vliegen in de ochtend naar Buenos Aires. Dasr checken we weer in in ons oude hotel. We hebben nog wat tijd hier voor de stad, want onze vlucht terug via Atlanta naar Amsterdam is pas morgenavond. En dan zit de reis er helaas al weer op, maar wel veel indrukken rijker.